អានផងដែរ
យើងបានតាមដាន
និងមើលរឿងសាមកុកជាច្រើនដង រហូតបានចាំនូវពាក្យសម្តីរបស់តួអង្គនីមួយៗ ស្ទើតែរត់មាត់ទៅហើយ មិនតែប៉ុននោះ
យើងដឹងថាតួអង្គទាំងនោះបានស្លាប់ម្នាក់ម្តងៗ ខ្លះស្លាប់នៅសមរភូមិ
និងខ្លះទៀតដោយសារជំងឺ និងមួយចំនួនទៀតដោយសារជរាភាព
អត្ថបទនេះខ្ញុំក៏មិនដឹងថាគួរដាក់ចំណងជើងអីដែរ។ ខ្ញុំបានលើកនូវឆ្នាំកើត
និងស្លាប់របស់តួអង្គមួយចំនួនដែលសំខាន់ៗ បើអានហើយមានចំនុចខុសឆ្គងសូមណែនាំផង។
នៅពេលដែលខុងមិញចាប់កំណើត(ឆ្នាំ១៨១នៃគស)
លីវប៉ី មានអាយុ២១ឆ្នាំ ខណៈ ឆាវឆាវ មានអាយុ២៧ចំណែកស៊ឺម៉ាអីមានអាយុទើបតែ៣ឆ្នាំប៉ុននោះ។
ហើយមួយឆ្នាំក្រោយមក ស៊ុនឈាន
ក៏បានចាប់កំណើត(ឆ្នាំ១៨២) តែ លូស៊ុ មានអាយុរហូតដល់១០ឆ្នាំ ខណៈចូវអ៊ីមានអាយុទើបតែ៧ឆ្នាំ។
នៅឆ្នាំ២១០នៃគសចូវអ៊ីបានស្លាប់
ខណៈមានអាយុទើបតែ៣៥ឆ្នាំ ដោយឈឺចិត្តពេកព្រោះចាញ់ខុងមិញ ។ បន្ទាប់មកនៅឆ្នាំ២១៧លូស៊ុ ក៏បានស្លាប់ដែរ
ដោយជរាពាធ។
ក្រោយនៅឆ្នាំ២២០ ឆាវឆាវក៏បានស្លាប់នៅក្រុងឡយ៉ាងដោយជរាពាធ
លោកមានអាយុ៦៥ឆ្នាំ។ ក្នុងឆ្នាំនោះដែរ គួនអ៊ីត្រូវបានស្លាប់នៅសមរភូមិជីងចូវ ដោយគាត់មានអំនួត មើលងាយសត្រូវពេក ។ មួយឆ្នាំក្រោយ(ឆ្នាំ២២១)មក
ចាងហ្វី ក៏ត្រូវបានកូនទាហ៊ានរបស់ខ្លួនលួចធ្វើឃាតស្លាប់ដែរ។ ពីរឆ្នាំក្រោយមក(ឆ្នាំ២២៣)ទៀត
លីវប៉ីក៏បានស្លាប់ដោយជរាពាធដែរក្នុងជន្មាយុ៦២ឆ្នាំ។ យើងមិនបានដឹងច្បាស់ថាគួនអ៊ី
និងចាងហ្វី បានកើតនៅឆ្នាំណានោះទេ។
នៅឆ្នាំ២៣៤ ខុងមិញក៏ស្លាប់ដែរ
ដោយសាររោគាពាធ ក្នុងសមរភូមិ ដែលគាត់មានអាយុ ៥៣ឆ្នាំ។
នៅឆ្នាំ២៥១ ស៊ឺម៉ាអ៊ីក៏បានស្លាប់ដែរក្នុងអាយុ៧១រឺ៧២ឆ្នាំ
ខណៈនគរទាំងបីត្រូវបានត្រកូលស៊ឺម៉ា ជាអ្នកបង្រួបបង្រួម។ មួយឆ្នាំក្រោយមក(២៥២)ស៊ុនឈានក៏បានស្លាប់ដែរដោយមានអាយុ៧០ឆ្នាំ។
អត្ថបទដោយ Khong Minh FC