អានផងដែរ
...ផ្ទៃមេឃក្តៅហួតហែងលាយឡំនិងដីហុយទ្រលោមរបស់ក្បួនទ័ពរាប់សែននាក់របស់ស៊ឺម៉ាអ៊ី កំពុងរំកឹលហៀបនឹងមកដល់មុខខ្លោងទ្វារក្រុង ។ ពេលបានលឺសម្លេងពិណលាយឡំនិងសូរជើងសេះនេះធ្វើអោយស៊ឺម៉ាអ៊ីបានឈប់ទ្រឹងនៅនឹងមួយកន្លែង ផ្ទៀងស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់បំផុត របស់សម្លេងពិណលឺមកពីលើខ្លោងទ្វារក្រុង។
នេះជាសម្លេងពិណរបស់លោកនាកដេក(ខុងមិញ)ដែលកំពុងដេញប្រកបដោយការយកចិត្តទុកដាក់ ដោយភាពស្ទាប់ជំនាញ និងភាពសុខក្សេមក្សាន្ត នៃកងទ័ពនគរហាន ព្រមជាមួយនឹងក្តីសង្ឃឹម ក្នុងការចេញច្បាំងថានឹងទទួលបានជ័យជំនះ។ រីឯនៅក្នុងទីក្រុងនោះ នៅទទេស្អាតគឺគ្មានទាហានសូម្បីតែម្នាក់ ហើយទ្វារក្រុងក៏បើកចំហរ ហាក់បីដូចកំពុង រង់ចាំភ្ញៀវឲ្យចូលមកលេង។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកមេទ័ពធំ ស៊ឺម៉ាអ៊ីបានស្ដាប់សម្លេងពិណ ដ៏ពីរោះនេះយល់ថា ខុងមិញកំពុងលេងល្បិចជាមួយគាត់ទៅវិញ ដោយគាត់គិតថាសម្លេងពិណដែលពោរពេញទៅដោយការអត់ធ្មត់ និងមានអំណត់ ដោយគ្មានការតក់ស្លុតបន្តិចសោះ កំពុងតែបញ្ឆោតគាត់អោយចូលទៅក្នុងអន្ទាក់ទៅវិញ។ ម្យ៉ាងទៀតគាត់គិតថាខុងមិញច្បាស់ជាបង្កប់កងទ័ពនៅខាងក្រោយក្រុងជាក់ជាពុំខាន។
ក្រោយមកគាត់បានបញ្ជាអោយទ័ពក្រោយក្លាយជាទ័ពមុខ ត្រលប់ក្រោយដោយលាយឡំនឹង
សម្លេងពិណកាន់តែលេងញាប់ឡើងហាក់បីដូចកំពុងតែពន្លឿនអារម្មណ៍អ្វីមួយរកថាមិនត្រូវ...
អត្ថបទពីហ្វេសបុក
){kind=link}